Het voertuig der liefde: een zegen én een uitdaging

Ik wil je altijd

blijven vinden,

als het aan mij ligt

altijd liever.

(door Bart Moeyaert)

Vaak vind ik volle manen en de 2,5 dagen ervoor en 2,5 dagen erna extra uitdagend. Ik slaap te weinig, voel me daardoor onrustiger dan anders en ga ook sneller in een ongewenste reactie. En volgens mij is dat vaak ook nét de bedoeling. Niet als actie op zich, maar wél om je daardoor ook bewust te worden van onze menselijkheid, de goeie en de minder goeie kanten. Om de morsigheid van je mens-zijn onder de loep te nemen.

Poort 10 ‘Zelf gedrag’ (in boogschutter-steenbok)’ en poort 15 ‘Uitersten’ (in kreeft) waren de energieën die bij deze volle maan hoorden, beiden in het G-identiteitcentrum , en beiden voor mij ‘vreemde energie’, ik heb ze zelf niet gedefinieerd in mijn blauwdruk. En dan kom je gemakkelijker uit bij de niet-zelf schaduwkant ervan.

JeZelf volledig natuurlijk en authentiek ZIJN, met al je kantjes…

Soms obsessief met jezelf bezig zijn, wat anderen vaak als ‘narcistisch’ benoemen, of jezelf net volledig ontkennen… Als je rauw eerlijk bent met jezelf moet je toegeven dat we ons allemaal wel eens schuldig maken aan deze twee kanten van Zelf obsessie. Maar we zien het altijd eerst uitvergroot bij de ander. Als een spiegel die alles vervormt op basis van de oordelen, ontstaan uit ons verleden, onze conditionering en ons in goed-en-kwaad vakjes denken.

Afgelopen weekend en week was dan ook een tijd waar we werden uitgedaagd in onze grenzen aangeven maar ook andere hun grenzen respecteren.

“Wat als ik nu eens geen ‘opdracht’ had om rekening te houden met man en kroost” , zo bedacht ik me deze ochtend. “Wat als ik niet zou moeten ‘zorgen voor anderen’? Als ik niet zou moeten blunderen in het volledig zien en respecteren van de ander en mezelf gezien en gerespecteerd laten worden door de ander? Wat als ik geen conflicten meer had en gewoon meZelf kon zijn, en doen en laten wat ík wil?”

Het was een verlangen bij een gedachte die ik mezelf even toestond. Even wegdromen bij de fantasie van een eigen retreat locatie waar ik gelijkgestemden zou ontvangen, afgewisseld met alléén aan mijn boeken en readings/coachings werken en een gezin dat op bezoek komt wanneer iedereen goed gezind is (aka geen examenstress, geen nervositeit voor een perféchte toneel vertolking, geen ‘angstaanvallen’ voor het afhalen van een pakje of het vertrek naar de Italiëreis…).

Maar dan besef ik weer dat dat niét mijn pad is. Dat het een huge spirituele omweg zou zijn van mijn ‘sleeping phoenix’ incarnatiekruis. Van het doorvoelen van emoties en de emotionele reacties die horen bij de gedàchte van ‘slachtofferschap’ . Omdat we onszelf maar kunnen bevrijden als we onszelf vrij maken van dit slachtofferschap en onze angsten omvormen naar goud.

De Beingness vinden in de Buzzzinezzz. Het gemak en de ease vinden in de uitdagingen.

Jezelf graag zien én elkaar graag zien, met respect voor jezelf en de ander (zijn/haar grenzen). In al jouw Zijn en àlle menselijke gedragingen. Wat een voertuig van de liefde zou ik dan kunnen zijn! En hoe zou onze wereld kunnen rijzen uit zijn assen als we onszelf en elkaar daar steeds meer toe bekrachtgen? Food for thought lieve Reader.

PS I need your help! Ik heb krachtige en liefst ook breed herkenbare menselijke voorbeelden nodig voor mijn boek die hun levensverhaal met me willen delen waarbij ik hun Human Design mag gebruiken voor mijn boek. Ken jij ‘bewuste’ mensen die jij erg inspirerend vind en die je in contact kan / wil brengen met mij (en Human Design). Denk aan een Dirk de Wachter, Wouter Torfs, Michael Pilarczyk, Lieven Annemans enz…, dan hoor ik dat héél graag.

Uiteraard ben je deze zomer zelf ook heel welkom voor een uitgebreide Human Design reading of Soul Sabbatical of een korte krachtige SoulFuel Sessie die je meer klaarheid mag geven in de volgende stappen van jouw transformatie.
​